Kdo je hodil z Henryk II Walezjusz?

Henryk II (ur. 31 marca 1519 w Saint-Germain-en-Laye, zm. 10 lipca 1559 w Paryżu) – król Francji od 1547 r., syn króla Franciszka I (1494–1547) z dynastii Walezjuszów i Klaudii Walezjuszki.

Diana de Poitiers, Księżna de Valentinois (ur. 3 września 1499, zm. 25 lub 26 kwietnia 1566) – najbardziej wpływowa faworyta króla Francji Henryka II Walezjusza (1519-1559).

Była córką Jana de Poitiers i Joanny de Batarnay. Urodziła się w zamku w Saint-Vallier (w dzisiejszym departamencie Rhône-Alpes). Jako mała dziewczynka przez pewien czas przebywała blisko Anny de Beaujeu, córki Ludwika XI, regentki w okresie małoletności jej młodszego brata, Karola VIII.

W wieku 15 lat Diana poślubiła starszego od niej o 39 lat Ludwika de Brézé, który był wnukiem Karola VII i służył na dworze Franciszka I. Urodziła mu dwie córki:

• Françoise de Brézé (1518–1574),
• Louise de Brézé (1521–1577).

Słynęła z nieprzeciętnej urody, często pozowała rzeźbiarzom i malarzom, np. François Clouetowi. Artyści najchętniej portretowali ją jako boginię łowów Artemidę – Dianę.

Była damą dworu Klaudii de Valois, a następnie Ludwiki Sabaudzkiej i Eleonory Austriackiej. Była przeciwna reformacji i hugenotom.

Została kochanką delfina, a następnie króla Francji Henryka II ok. 1538. Przyszły monarcha, choć był od Diany o 20 lat młodszy, szczerze ją kochał. Po objęciu tronu w 1547 podarował jej zamek Chenonceau, uhonorował ją także tytułem księżnej de Valentinois i klejnotami korony. Romans Diany i Henryka trwał aż do śmierci króla w 1559. Wtedy to jego małżonka, królowa Katarzyna Medycejska – w ramach odwetu na kochance męża – odebrała Dianie ukochane Chenonceau oraz odsunęła od wpływów i dworu. Upokorzona Diana osiadła w zamku Anet, gdzie spędziła sześć ostatnich lat swego życia. Według świadka z epoki, Brantome’a, codziennie rano wypijała kilka filiżanek płynu ze sproszkowanym złotem, co według ówczesnych alchemików miało zapewnić zachowanie zdrowia i urody, jednak stało się najprawdopodobniej przyczyną jej śmierci. W 2009 r. lekarze ze szpitala Raymond-Poincaré w Garches stwierdzili, że zawartość złota w zachowanych włosach Diany de Poitiers jest 500 razy wyższa niż przeciętnie

Nicole de Savigny (1535–1590) was a French noblewoman. She was a mistress to Henry II of France in 1556–57.

Janet Stewart, Lady Fleming (17 July 1502 – 20 February 1562), called la Belle Écossaise (French for 'the Beautiful Scotswoman'), was a Scottish courtier. She was an illegitimate daughter of King James IV of Scotland who served as governess to her half-niece Mary, Queen of Scots. Janet was briefly a mistress of King Henry II of France, by whom she had a legitimated son: Henri d'Angoulême. Her daughter, Mary Fleming, was one of the young queen's "Four Marys".

Filippa Duci (or Ducci), dame de Couy (French: Philippe Desducs; 1520 – before October 1586) was an Italian-born French noblewoman, the mistress of Henry II and the mother of Diane de France.